Dzięki swojemu położeniu oraz długiej i krętej historii, Niemcy posiadają bogactwa naturalne i materialne pozwalające zadowolić nawet najbardziej wymagających turystów. Mimo zniszczeń II wojny światowej, większość niemieckich zabytków została doprowadzona do stanu swojej przedwojennej świetności. Na terenie państwa niemieckiego zobaczyć możemy zabytki pamiętające czasy rzymskie, a także najnowsze zdobycze techniczne. Spuścizna kulturalna także odcisnęła piętno na atrakcyjności państwa niemieckiego, czego przykładem mogą być liczne muzea oraz kultywowane tradycje w wielu niemieckich regionach. Najmniejszy wpływ na atrakcyjność turystyczną Niemiec mają walory naturalne, choć dzięki różnorodności, można uprawiać każdy rodzaj turystyki. Każdy niemiecki region ma do zaoferowania coś ciekawego, czego nie zobaczy się w innych częściach Niemiec, a czasem i Europy. Bawaria, Nadrenia, Saksonia i Prusy zawsze odgrywały wiodącą rolę w historii państwa niemieckiego. W ich cieniu rozwijały się tereny o mniejszym znaczeniu dla Niemiec, ale o równie długiej historii. Wśród nich należy wyróżnić Turyngię, Hesję, Szwabię, Frankonię i Westfalię. Łużyce i Fryzja swoją odmienną kulturą wyróżniają się na tle państwa niemieckiego. Nie można także zapomnieć o obszarach granicznych, które także oferują liczne atrakcje turystyczne. Są to Rudawy i Schwarzwald, a także Szlezwik-Holsztyn i Pomorze Przednie.
Pięćdziesiąt trzy obiekty znajdujące się na terenie Niemiec zostały umieszczone na liście światowego dziedzictwa kulturowego i naturalnego UNESCO, są to katedry w Akwizgranie, Kolonii, Naumburgu i Spirze, kościół pielgrzymkowy w Wies i kościoły wyspy Reichenau, romańskie kościoły Hildesheim, rzymskie pozostałości w Trewirze oraz rzymski limes, naddunajskie i nadreńskie fortyfikacje rzymskie, osady palowe czasów prehistorycznych w Alpach, duński kompleks Hedeby, zespoły klasztorne w Corvey, Lorsch i Maulbronn, zamek Wartburg, zespoły pałacowe w Brühl, Kassel oraz Berlinie i Poczdamie, ogrody Dessau-Wörlitz i Muskauer Park, historyczne miasta Bambergu, Bremy, Goslar, Hamburga, Lubeki, Quedlinburgu, Ratyzbony, Stralsundu, Weimaru, Wismar i Würzburga, opera w Bayreuth, miasta uzdrowiskowe Bad Ems, Baden-Baden i Bad Kissingen, system wodny Augsburga, zabytki upamiętniające Marcina Lutra, żydowskie kolonie w Erfurcie oraz Spirze, Wormacji i Moguncji, region górniczy Erzgebirge, zabytki postindustrialne Alfeld, Essen i Völklingen, kopalnia skamielin Messel, architektura Bauhausu i modernistyczne osiedla Berlina, architektura autorstwa Le Corbusiera, kolonia artystyczna w Darmstadt, Museumsinsel w Berlinie, Morze Wattowe, przełom Renu i dolina Łaby w okolicach Drezna (wpis wykreślony), krajobraz Jury Szwabskiej, a także pierwotne lasy liściaste Europy. Wśród niematerialnego dziedzictwa Niemiec, UNESCO wyróżniło ideę i praktykę organizacji wspólnych interesów w spółdzielniach, muzykę organową i kunszt budowy organów, sokolnictwo oraz drukowanie i farbowanie tkanin indygo. Ponadto w Niemczech utworzono szesnaście parków narodowych.