UNIWERSYTETY ŁACIŃSKIE

Przez wiele wieków rozwój nauki w Europie był domeną kościoła chrześcijańskiego i powstających w tym czasie klasztorów. Dopiero rozwój społeczeństw, przede wszystkim Półwyspu Apenińskiego, sprawił, że także kwestie nauki coraz częściej znajdowały się w rękach świeckich. Początkowo miasta, a następnie także władcy kolejnych państw, zaczęli fundować uniwersytety. W XIII wieku powstały uczelnie, których tradycje kultywowane są do dnia dzisiejszego. Dzisiaj na poziomie uniwersyteckim naukę można kontynuować w wielu mniejszych bądź większych ośrodkach akademickich, mimo tego tradycyjne ośrodki nadal są tymi, które definiują poziom nauki akademickiej.


Pierwsze uniwersytety zaczęły powstawać w późnym średniowieczu w południowej i zachodniej Europie.
Ośrodki akademickie w Europie Środkowej znaczenia nabrały w późnym średniowieczu.
Późne średniowiecze to początek nauki na uniwersytetach na obszarze Cesarstwa Niemieckiego.
Powstanie państw narodowych zapoczątkowało silny rozwój ośrodków uniwersyteckich.
Liberalizacja społeczeństw europejskich stała się podstawą nowego nurtu w edukacji uniwersyteckiej.
XX wiek przyniósł bardzo szybki rozwój edukacji na całym świecie.
XVII wiek to pojawienie się specjalistycznych uczelni technicznych.
Oświecenie i rozwój sztuki przyczyniły się do powstania uczelni artystycznych.
Specyficzną kategorię uczelni stanowią uczelnie o charakterze wojskowym.