BAROKOWE ŚWIĄTYNIE

Każda epoka w architekturze charakteryzuje się ciekawymi rozwiązaniami, które wyróżniają go wśród budowli z różnych okresów w historii architektury. Także barok może pochwalić się kilkoma cechami, wśród których najważniejszą wydaje się bogactwo zdobień, zarówno zewnętrznych, jak i wewnętrznych budowli. Barok pojawił się w momencie odradzania się religii katolickiej z ciosów, jakie zadała jej w XVI wieku reformacja. Zaczęły pojawiać się nowe świątynie, budowane dla zakonów, które odbudowywały pozycję katolicyzmu, wiele spośród starszych kościołów uległo odświeżeniu bądź całkowitej przebudowie.

Pierwszym miejscem, w którym pojawił się barok, były włoskie państwa Półwyspu Apenińskiego.
W Cesarstwie Austriackim barok szybko zyskał odmianę zwaną barokiem wiedeńskim.
Barok saksoński miał wpływ na architekturę barokową państw wschodniej części Niemiec.
Barok w Rzeczypospolitej Obojga Narodów miał różne inspiracje i źródła.
Barokowe świątynie Europy Zachodniej były główną siłą napędową odrodzenia katolicyzmu.
W południowej i zachodniej części Niemiec barokowa architektura nie nabrała zbyt wielkiego znaczenia.
Barok w północnych państwach protestanckich był pod silnym wpływem baroku niemieckiego i holenderskiego.
Szczególną odmianą baroku były świątynie drewniane.