CERKWIE PRAWOSŁAWNE

Cerkiew to określenie budynku, świątyni prawosławnej bądź greckokatolickiej, przeznaczonego w kościołach wschodnich do sprawowania nabożeństw, celebracji liturgii. W języku polskim początkowo słowo to oznaczało świątynię zarówno prawosławną, jak i katolicką, dopiero w XVII wieku nastąpiło wyraźne sprecyzowanie pojęcia cerkiew jako świątyni prawosławnej. Pierwsze cerkwie w swoim stylu nawiązują do świątyń bizantyjskich, rozwój kościoła prawosławnego na terenach Europy Wschodniej przyczynił się do większego zróżnicowania oraz dekoracyjności tego typu budynków. Nieporównywalnie wiele spośród cerkwi było drewnianych, te cechują się szczególnym bogactwem form dekoracyjnych.


Cesarstwo Rosyjskie pozostawiło po sobie najpiękniejsze przykłady budowli cerkiewnych.
Na terenie Ukrainy cerkwie dopiero zostają odbudowywane po sowieckiej dominacji.
Na terenach Karpat Zachodnich zachowały się przepiękne cerkwie drewniane.
Klasą samą w sobie są monastery położone u stóp Gór Dynarskich.
Nieco mniej popularne są cerkwie bałkańskie.
Na terenie Polski wiele spośród cerkwi było częścią zespołów klasztornych bazylianów.
Wschodnioeuropejskie monastery są mniej znane od tych położonych na Półwyspie Bałkańskim.
Wschodnie rubieże Rzeczypospolitej przez wieki zamieszkiwała ludność wyznająca prawosławie i grekokatolicyzm.