BISKUPIE PAŁACE

Biskup to duchowny o najwyższych święceniach, równocześnie urząd kościelny uznawany za najwyższy stopień sakramentu kapłaństwa. Z biskupami kojarzone są również różne funckje i godności. W średniowieczu biskupi zyskali bardzo duże znaczenie nie tylko religijne, ale takżze polityczne, co przełożyło się na bogactwo osób tego stanu. Nie może więc dziwić, że wielu możnych dążyło do tej nobiliacji. Świadectwem biskupiej pozycji w danych społeczeństwie oraz bogactwa były wznoszone przez nich zamki i pałace, nierzadko będące małymi dziełami sztuki, mogącymi konkurować z budowlami królewskimi czy księżęcymi.

Półwysep Apeniński to kolebka tradycji biskupich ze względu na położoną tutaj siedzibę papieską.
Wczesnochrześcijańskie biskupstwa powstały na terenach było Cearstwa Rzymskiego.
Wśród biskupów największą polityczną władzę mieli biskupi-elektorzy nadreńscy.
Biskupom nadreńskim niewiele ustępowali biskupi południowoniemieccy.
Wysoką pozycję w swoim społeczeństwie posiadali biskupi czescy.
Austriaccy biskupi stanowili główną siłę kontrreformacji w Europie.
Węgierscy biskupi swoją pozycję musieli odbudowywać po tureckiej okupacji kraju.
Ważną rolę w polskiej polityce odgrywali biskupi krakowscy.
Biskupi warmińscy i mazowieccy stanowili przeciwwagę dla poczynań Zakonu Krzyżackiego w Prusach.
Polscy biskupi nie osiągnęli tak znaczącej pozycji, posiadali jednak duży prestiż.
Kresy Wschodnie były pod wpływem biskupów Rzeczpospolitej Obojga Narodów.
Północ Europy była pod wpływem mających wikingskie korzenie biskupów skandynawskich.